​

Ik leg mij niet vast op één materiaal of techniek en heb de term ‘form follows function’ omgedraaid in ‘function follows form’: in alle voorwerpen/vormen (die al eens een functie hebben gehad) zie ik een grote mogelijkheid tot nieuwe functies, als dat kan graag met een glimlach.

Daarbij vind ik het belangrijk dat alle werken ook een naam krijgen.

​

Ik geef voorwerpen nieuwe functies die ik op sloopwerven of bij oud metaal handelaren vind.

Vooral juist die voorwerpen die hun nut hebben verloren, maar alleen al door hun vorm prachtig zijn, hebben een grote aantrekkingskracht.

De veelheid aan materiaal geeft mij direct eindeloze ideeën voor nieuwe vormen, nieuwe functies.

Alle materialen die voorhanden zijn gebruik ik: printplaten, computeronderdelen, deurknoppen, stukjes elektriciteitsdraad, oud ijzer, steen, hout.

​

Alsof ik ze aan de vergetelheid wil ontrukken, dat, nu ze niet meer nodig zijn, er toch een grote schoonheid vanuit gaat.

Dat willen laten zien, maar dan met een andere en nieuwe betekenis en dan graag met een knipoog, dat het nieuwe van een grote nutteloosheid is.

Niet als commentaar op wat ook, maar gewoon voor de lol. Ik ben maatschappelijk betrokken, maar niet in mijn kunst, ik wil dat niet en kan dat niet.

​

Het hele ontstaansproces probeer ik zoveel mogelijk met foto’s te archiveren.